Planladığım yolumdan vazgeçmek beni yeni şeyler denemeye, yeni tutkuları keşfetmeye, kendimi bulmaya ve daha iyi bir hayat yaşamaya yöneltti.

Nasıl başladı

Benim adım Yugtha Jungbadoor ve Lycoming Koleji'nin yeni mezunuyum. Aralık 2021'de, dört yıllık üniversite programımı 3.5 yılda tamamladım ve Lycoming College'dan Stüdyo Sanatları: Fotoğraf ve Ticari Tasarım alanında Lisans derecesi ile mezun oldum. Ancak, üniversite deneyimimin sona erme şekli, ilk başladığında olacağını düşündüğümden çok uzak.

18 yaşındaki Yugtha üniversite için ABD'ye ilk geldiğinde her şey önceden planlanmıştı. Cambridge O-Level ve A-Level için İngiliz Edebiyatı okuduktan sonra, Lycoming College'a Yaratıcı Yazarlık Anabilim Dalı olarak kaydoldum. Kendi başıma yaşama ve hayatı deneyimleme, üniversiteyi bitirme, İngilizce eğitimimi ilerletmek için yüksek lisans okuluna gitme fırsatı beni heyecanlandırdı. Her şeyi önümde görebiliyordum. Ama ilk dönemimden sonra işler hızla ani bir hal aldı.

ilk dönemim

Gerçek şu ki, ilk dönemim son derece zordu. Büyük bir parçam yurt dışında olmaya gerçek geçişe hiç hazır değildi ve endişeye kapıldım. Neredeyse iki sömestr sürdü, ama sonunda, üniversite için planımın ne olduğunu yeniden düşündüm ve mezun olmak istemediğimi ve asla yeni şeyler denemediğim ve korkularımla yüzleşmediğim için pişman olmadığımı fark ettim.

Ben de yaptım. Basit şeylerle başladım, ilginç olacak, asla eve dönemeyeceğim dersleri denemeye karar verdim: arkeoloji, analog fotoğrafçılık, felsefe ve tiyatro. Farklı sınıfları, ana dalları ve deneyimleri keşfetmeyeceksem neden başka bir liberal sanat kolejine gideyim?

Kabul ofisinde kampüs tur rehberi olarak bir kampüs işi için başvurdum ve endişeli biri için muhtemelen bana en çok yardımcı olan şey buydu. Her gün yeni insanlarla ve aday öğrencilerle tanışıyordum ve her tura çıktığımda bana neden Lycoming'i seçtiğimi, dersler hakkında ne düşündüğümü ve buradaki deneyimimi soruyorlardı ve bu sorular kendime karşı dürüst olmamı sağlıyordu. deneyim ve en iyi şeyin nasıl yeni şeyler denemek, keşfetmek ve kendimi bulmak olduğunu.

Bir şey diğerine yol açtı ve kendimin farklı bir yanını görmeye başladım. Buraya gelmeden ve tamamen yeni ve farklı bir şeye gitmeden önce seçtiğim planlanmış yoldan vazgeçme cesareti olmasaydı, göremeyeceğim bir yol.

ikinci dönemim

Daha farkına varmadan, bir sonraki dönem geldi ve daha fazla fotoğrafçılık, sanat tarihi ve grafik tasarım da dahil olmak üzere benim için uygun olan dersleri keşfetmeye devam ettim. Pazarlama ve sanat departmanları da dahil olmak üzere ek öğrenci işleri üstlendim. Tüm yeni deneyimler ve fırsatlar, büyüdüğüm kişi ve onun neyi sevdiği hakkında daha fazla bilgi edinmemi sağladı. İnsanlar, tarih ve hayat hakkında bilgi edinmeyi ve yaratıcı bir çıkışa sahip olmayı sevdiğimi fark ettim.

En önemlisi, bir şeyi seçip yerleşmekten nefret ediyorum çünkü büyümeden ve yeni deneyimlerden yararlanıyorum. Bu yüzden, anadalımı değiştirdim ve yapılacak doğru şeyin bu olduğunu biliyordum çünkü o zamandan beri, her gün uyanıp derslerimi, öğrenmeyi, benzer ilgi alanlarını paylaşan insanlarla birlikte olmayı dört gözle bekliyordum ve bu beni gerçekten mutlu etti. . Yine de hayatta işler her zaman sorunsuz gitmez ve üniversite kariyerimin yarısında hepimiz covid-19 salgınıyla tanıştık.

Salgın her şeyi değiştirdi

Benim durumumda, en iyi hayatımı yaşamaktan, eğitimim ve kariyerim hakkında aniden belirsizliklerle yüzleşmeye gittim ve aşırı endişe ve depresyonla tanıştım. Biraz muhafazakar bir eğitimden geliyorsanız, bunun hakkında konuşmayı öğrenmediğimiz bir şey olduğunu ve çoğu zaman hazırlıklı olmadığımız bir şey olduğunu anlarsınız.

Bir yıl boyunca işler son derece zor ve yalnızdı. Yaklaşık 5 aydır arkadaşlarımdan fiziksel olarak uzak olduğum için, neler olup bittiğini insanlara açmak zordu. Uyanır ve endişeli bir şekilde yatağa gider ve kendime sorardım, daha fazla üniversiteye nasıl gidebilirim, kariyerime ne olur, yanlış bölümü mü seçtim, üniversiteden sonra iş bulmak zor olur mu?

nasıl çevirdim

Her şeye rağmen direnç kazandım ve pes etmeyi reddettim. Hayata, ruh sağlığına, sanata ve yurt dışında yaşama dair fikirlerim ve görüşlerim hakkında daha açık sözlü olmayı öğretti. Sonraki sömestrde kampüste en fazla mesai saatlerimi geçiriyor, farklı departmanlarda ve derslerde vardiyalar arasında koşuyor, özgeçmişimi güncelliyor, mezuniyet sonrası işlere başvuruyor ve fazladan dersleri internetten alıyordum. Nasıl olduğunu bilmiyordum ama ne olursa olsun her şeyi çözeceğimi biliyordum. Çok fazla gözyaşı ve panik atak vardı, ancak inanılmaz bir destek sistemi kazandığım için şanslıydım. Bana sürekli yapabileceğimi hatırlatan bir topluluğa ve aileye sahip olmak, devam etmemi sağladı.

Mezun olmadan birkaç hafta önce 22 yaşıma girdim ve gerçekten bağlı olduğum bir şirketten iş teklifi aldım ve iki ay sonra OPT İstihdam İzni aldım. Bu yeni bölümü sabırsızlıkla beklerken ve yeni bir şehre taşınırken, belki de işlerin benim için yolunda gitmeyeceğinden ne kadar endişelendiğimi düşünmeye başladım. Hala hayatımı tam olarak çözebilmiş değilim ve gelecekte beni bekleyen başka şeyler için de bu beni mutlu ediyor ve heyecanlandırıyor.

Tecrübelerime göre, beni bir şeyleri denemeye, yerlere gitmeye ve keşfetmeye teşvik eden şey belirsizlikti. Gerçek beni keşfetmemi sağladı. Bana dayanıklılığı öğretti çünkü işler çözülmediğinde, beklenmedik durumlara biraz daha hazırlıklı olmanızı sağlıyor ve beklenmedik şeyler inanılmaz deneyimlere yol açabiliyor. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki bir liberal sanatlar kolejinde okumak, hayatta yolumu bulmama ve kendim olmayı ve daha iyi yaşamayı öğrenmeme izin verdi. Bu yaşam tarzı ve onların sunduğu fırsatlardan yararlanmasaydım, yıllar önce önceden belirlenmiş şeylere dayanarak en iyi hayatımı yaşadığımı düşünürdüm ve daha neler olabileceğini asla bilemezdim. orada.

Yugtha Jungbadoor, Lycoming Koleji'nin yeni mezunudur. Yolculuğu beklenmedik dönüşlerle doluydu, ancak Aralık 2021'de Stüdyo Sanatları: Fotoğraf ve Ticari Tasarım alanında lisans derecesi ile mezun oldu.